Op de regenachtige 5 oktober vorige week zochten we met een paar busvrienden elkaars gezelschap. Gehuld in laagjes en gevoed door de herfststoof van Monique. Deze stond een paar uurtjes te pruttelen en de geur die zich verspreidde als de deksel van de pan ging om te roeren, lokte nog meer zieltjes onder de luifel.
Voorafgaand aan de meeting was er wat heen en weer geapp over hoe koud ik het zou vinden en aangezien er geen “Ik kom toch maar niet” werd geaccepteerd, werden er voorzorgsmaatregelen genomen. Jarno nam een elektrisch dekentje, fleecekleedjes, mutsen en een gaskacheltje mee. Het muizenmutsje (of was t nou een stoere wolf?) werd al snel geconfiskeerd door Nora. Misschien voor iedereen beter.
Mijn bijdrage aan het warmtebeleid waren drie flessen rum. Gelukkig hebben we de foto’s nog…oh nee. Niet. Mooi. Dus in plaats daarvan een sfeervol plaatje.
We kropen steeds wat dichter bij elkaar (en naar de kachel), luisterend naar elkaars busavonturen die een reikwijdte hadden van over de camping met je nachtplasemmer tot wildkamperen op een bergkam en met je lier je bus uit de sneeuw moeten begeleiden.
Brrr. Doe mij nog maar een glaasje rum.
De ochtend begon met een bak regen en mijn moederskills hadden duidelijk gefaald. Nora d’r laarzen hadden net niet droog gestaan onder de bus dus moest zij de rest van de meeting gedragen worden of verblijven in de bus gewapend met een IPad voorzien van lokale WiFi. Nora klaagde niet over mijn opvoeding.
Het verblijf op Camping Aan de Groene Papegaai was prima. Het sanitair was uitgebreider dan op alle eerdere meetings en dat was gezien het weer en de temperatuur een welkome luxe. We werden zelfs getrakteerd op een grapje. Het moet niet gekker worden.
Dag vriendjes. Dag vriendinnetjes. Tot de volgende keer maar weer.
Bedankt Silvester en Anoeska voor het organiseren. Het was klein maar fijn. De verse croissantjes-bezorgservice hebben daar trouwens ook aan bijgedragen!
Als ik jouw verslagje zo lees, krijg ik er bijna spijt van naar Hatzenport te zijn geweest. 😉
Dat is een leuk compliment! Hoe was Hatzenport?
Hatzenport was leuk!
Alleen ik voelde me niet zo goed en wilde zaterdag al naar huis.
En toen ging Bussie ook nog stuk onderweg.
Toen zijn zondag de jongens uit de Bollenstreek naar de camping gekomen op weg naar huis en die hebben me geholpen, zodat ik weer verder kon.
Peter Brama heeft de caravan voor me mee naar huis genomen.
Wat het weekend dan toch weer héél geslaagd maakte met al die busvrienden.
Bah, balen dat je bus stuk ging. Wel fijn om te weten dat mensen je willen en komen helpen ❤️ Hoe is het nu met je bus?
Gelukkig niks echt ernstigs.
Homokineetkoppeling van de linker achteras kapot.
Met een Syncro kun je dan nog wel door rijden als de as er uit is, maar met de caravan zou dat niet zo handig geweest zijn.
Zonder hulp zou ik de as er onderuit hebben gehaald of door de ADAC laten doen en dan de caravan later hebben opgehaald.
Maar gelukkig hoefde dat nu niet.